Ο διχασμός του μπασκετικού κόσμου

Σε άλλες εποχές έλεγες είμαι «μπασκετικός» και ένιωθες μια ανατριχίλα, είχες μπει σε μια κλειστή κάστα ανθρώπων που ενωμένοι σαν γροθιά, έβαζαν τα δυνατά τους για να προκόψει αυτό το άθλημα. Ο «μπασκετικός» ήταν κάτι σαν μασόνος του αθλητισμού! Τι έχει απομείνει σήμερα από τη μαγεία του παρελθόντος;...







Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με μια μεγάλη επιστροφή στο παρελθόν, μετά από πολλά χρόνια ο «ισχυρός άνδρας» του Ελληνικού μπάσκετ ο Γιώργος Βασιλακόπουλος επέστρεψε εξ ολοκλήρου στα πάτρια εδάφη αναλαμβάνοντας πρόεδρος της ΕΟΚ. Είναι γνωστό ότι το όνομα Βασιλακόπουλος θεωρείται από πολλούς και όχι άδικα, συνώνυμο με το Ελληνικό μπάσκετ.

Έχουν περάσει όμως τα χρόνια, έχουν αλλάξει πρόσωπα και πράγματα, τόσο σε διοικητικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο καλαθοσφαιριστών. Πρόεδρος του ΠΣΑΚ εδώ και χρόνια έχει εκλεγεί ο Λάζαρος Παπαδόπουλος ο οποίος διατηρεί κάκιστες σχέσεις με τον πρόεδρο της ΕΟΚ, η νέα φουρνιά παικτών δεν τρέφει τον ίδιο σεβασμό στα παλαιά πρόσωπα. Και γιατί θα έπρεπε άλλωστε, όταν υπάρχουν προβλήματα ο σεβασμός περιττεύει…

Οδηγούμαστε λοιπόν στο σήμερα με την πρώτη αγωνιστική του Ελληνικού πρωταθλήματος να έχει ήδη αναβληθεί μια εβδομάδα, τα προβλήματα των αθλητών να παραμένουν άλυτα και κάποιες από τις ομάδες να απεργούν ενώ οι υπόλοιπες είναι διατεθειμένες να παίξουν!

Συγκεκριμένα οι παίκτες 8 ομάδων (Πανιώνιος, Μαρούσι, Ηρακλής, ΠΑΟΚ, Άρης, Κολοσσός, ΑΕΚ, Καβάλα) δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στον ΠΣΑΚ και απεργούν, ενώ σε άλλες περιπτώσεις (Ίκαρος, Περιστέρι) οι ομάδες κατεβαίνουν πλήρεις στην πρώτη αγωνιστική. Οι υπόλοιπες ομάδες προπονούνται κανονικά και κρατούν τα χαρτιά τους κλειστά.

Η φετινή απεργία, που ανακοινώθηκε λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, είναι φανερό ότι βρίσκει το σύνολο των αθλητών διχασμένο και έχει ήδη δεχτεί απανωτά χτυπήματα, που ξεκινούν από την άρνηση πρωτοκλασάτων παικτών να αναλάβουν ενεργό ρόλο στη διοίκηση του ΠΣΑΚ (βλ. Διαμαντίδης, Ζήσης) και κορυφώνεται στη συμμετοχή όλων των παικτών στις προπονήσεις και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Το δικαίωμα στην απεργία που έχουν οι αθλητές είναι ιερό και πρέπει να το διαφυλάσσουν πρώτα από όλα οι ίδιοι και όταν αποφασίζουν να το χρησιμοποιήσουν, τότε να το κάνουν ενωμένοι και με πλήρη αποφασιστικότητα. Στη συγκεκριμένη μάλιστα περίσταση όφειλαν να έχουν εξασφαλίσει τη βοήθεια και τη συναίνεση των σωματείων μιας και ο ΕΣΑΚΕ συμφωνεί με όλα τους τα αιτήματα και θα μπορούσε να βοηθήσει ουσιαστικά στην επίλυσή τους.

Ιστορική ευκαιρία θεωρώ μάλιστα ότι αποτελεί και η επιστροφή Βασιλακόπουλου στα εγχώρια διοικητικά, ο οποίος λόγω πολιτικής συγγένειας με την τωρινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα μπορούσε να βρει λύση. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο αν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος βάλει νερό στο κρασί του, πάψει να βλέπει παντού γύρω του εχθρούς και αποφασίσει να συνεργαστεί με τους υπόλοιπους φορείς του Ελληνικού μπάσκετ μπας και βρεθεί επιτέλους λύση. Το φύλλο της απεργίας πάντως κάηκε, παίχτηκε πολύ νωρίς και βεβιασμένα, αναζητείται πια η επόμενη κίνηση…

www.sportsecrets.gr