αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος; Και μπορεί στους ψηλούς το ζήτημα να μην φαίνεται τόσο άμεσο, αλλά και εκεί υπάρχει θέμα: Υπάρχουν παιδιά ικανά να σηκώσουν το βάρος της φανέλας της Ελλάδας, ώστε να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο;
Η εύκολη απάντηση είναι ότι έχουμε καλούς μικρούς, αλλά δεν τους βάζουμε να παίξουν με αποτέλεσμα να χάνονται, γι’ αυτό μπορεί να υπάρξει πρόβλημα στην εθνική ανδρών στο προσεχές μέλλον. Τα τελευταία χρόνια κάθε άλλο παρά έχουν λείψει οι επιτυχίες στις εθνικές ομάδες κάτω των 20 ετών. Το ασημένιο μετάλλιο της ομάδας των νέων τον περασμένο Ιούλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στην Κροατία ήταν ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των θριάμβων που έχει πετύχει αυτή η «φουρνιά» των γεννηθέντων 1989, 1990 και 1991. Είχαν προηγηθεί δύο χρυσά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ένα ασημένιο σε παγκόσμιο…
Ας δούμε, λοιπόν, μέσα από ποια διαδικασία προήλθαν οι πιτσιρικάδες που έπαιξαν φέτος στο πανευρωπαϊκό νέων. Στους πίνακες περιλαμβάνουμε και το τι έκαναν παίκτες σαν τον Μπόγρη και τον Γιαννόπουλο που έχουν γεννηθεί το 1989, αλλά και τους Τσακαλέρη και τον Σακελαρίου που συμμετείχαν στην ομάδα η οποία πήρε το χρυσό μετάλλιο πέρυσι στην Ρόδο. Βάζουμε επίσης και τον Χρυσικόπουλο που έχει γεννηθεί το 1992 και για τον οποίο όλοι συμφωνούν ότι έχει στοιχεία να φτάσει ψηλά.
ΣΕΖΟΝ 2009-10
Αριθμός συμμετοχών σε επίσημους αγώνες
Παπάς Κολοσσός 27 αγ.,
Παπαντωνίου ΑΕΚ 26 αγ.
Παπανικολάου Ολυμπιακός 25 αγ., (19 Α1 +6 Ευρωλίγκα)
Μάντζαρης Περιστέρι 22 αγ.
Κασελάκης Ηλυσιακός 20 αγ.
Γιάνκοβιτς Πανιώνιος 19 αγ.
Γιαννόπουλος Πανιώνιος 16 αγ.
Σλούκας Ολυμπιακός 15 αγ., (14 Α1 +1 Ευρωλίγκα)
Σακελαρίου Τρίκαλα 15 αγ.
Σαρικόπουλος Οχάϊο Στέϊτ 14
Μπόγρης Παναθηναϊκός 7 αγ., (6 Α1+ Ευρωλίγκα)
Μούρτος Αρης 4 αγ.
Χρυσικόπουλος Αρης 5 αγ.
Τσακαλέρης Πανελλήνιος 2 αγ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1: Είναι φανερό από τον πίνακα των συμμετοχών ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων χρησιμοποιεί τους νέους παίκτες ως συμπληρωματικούς! Με εξαίρεση τον Παπά που είχε σημαντικό ρόλο στον Κολοσσό με συμμετοχή σε όλα τα παιχνίδια σχεδόν ένα ημίχρονο, οι υπόλοιποι ταλαντούχοι μικροί ήταν στην καλύτερη περίπτωση ένατος ή, δέκατος παίκτης στο ρόστερ.
ΣΕΖΟΝ 2009-10
Μέσος όρος χρόνου συμμετοχής ανά αγώνα
Παπάς Κολοσσός 16.6’ μ.ο
Μάντζαρης Περιστέρι 11.2’ μ.ο
Σλούκας Ολυμπιακός 10.9’ μ.ο
Κασελάκης Ηλυσιακός 10.9’ μ.ο
Παπανικολάου Ολυμπιακός 10.6’ μ.ο
Γιάνκοβιτς Πανιώνιος 10’ μ.ο,
Παπαντωνίου ΑΕΚ 9.7’ μ.ο
Σακελαρίου Τρίκαλα 8.5’ μ.ο
Γιαννόπουλος Πανιώνιος 8.2’ μ.ο
Μπόγρης Παναθηναϊκός 7.5’ μ.ο.
Σαρικόπουλος Οχάϊο Στέϊτ 6 ‘ μ.ο
Μούρτος Αρης 6’ μ.ο
Χρυσικόπουλος Αρης 4.8’ μ.ο
Τσακαλέρης Πανελλήνιος 2.1’ μ.ο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2: Εδώ φαίνεται ακόμη καλύτερα ότι ο ρόλος των μικρών στις ομάδες, στις λίγες φορές που έμπαιναν να παίξουν, ήταν περιορισμένος όπως φαίνεται από τον χρόνο συμμετοχής που είναι γύρω στο δεκάλεπτο. Συνήθως οι νεαροί μπαίνουν στα εύκολα παιχνίδια και στην δεύτερη περίοδο του κάθε αγώνα που οι αμερικάνοι συνηθίζουν να την αποκαλούν garbage time και μετά χρησιμοποιούνται από ελάχιστα ως καθόλου, εκτός αν στο τέταρτο δεκάλεπτο υπάρχει μεγάλη διαφορά όπου και πάλι συνηθίζεται να τελειώνουν το ματς οι αναπληρωματικοί.
ΣΕΖΟΝ 2009-10
Μέσος όρος πόντων ανά αγώνα
Παπάς Κολοσσός 7.5 π.
Σλούκας Ολυμπιακός 4.5π.
Μάντζαρης Περιστέρι 3.1π.
Μπόγρης Παναθηναϊκός 2.7π.
Παπανικολάου Ολυμπιακός 2.6 π.
Κασελάκης Ηλυσιακός 2.6 π.
Γιάνκοβιτς Πανιώνιος 2.5 π.
Σακελαρίου Τρίκαλα 2.2π.,
Γιαννόπουλος Πανιώνιος 2.1π.
Παπαντωνίου ΑΕΚ 2.1π,
Χρυσικόπουλος Αρης 1.6 π.
Σαρικόπουλος Οχάϊο Στέϊτ 0.9 π.
Μούρτος Αρης 0.5 π.,
Τσακαλέρης Πανελλήνιος 0.5π.,
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3: Οσο για το τι κάνουν οι νέοι παίκτες όταν μπαίνουν να παίξουν φαίνεται καθαρά από τον πίνακα του σκοραρίσματος ότι είχαν θέμα σε αυτόν τον τομέα. Ακόμη και παιδιά που είναι χαρισματικοί σκόρερ δεν κοιτάζουν το καλάθι, διότι η συμμετοχή στο επίπεδο των ανδρών είναι πολύπλοκη διαδικασία και το να σκοράρει ο μικρός είναι πιθανότατα το τελευταίο που έχει στο μυαλό του όση ώρα βρίσκεται πάνω στο παρκέ.
Η επόμενη μέρα
Κάτω, λοιπόν, από αυτές τις συνθήκες ετοιμάζεται η επόμενη γενιά του ελληνικού μπάσκετ. Σήμερα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ψάχνουν να βρουν ομάδες να «δανείσουν» τον Μπόγρη και τον Σλούκα σε μια προσπάθεια να βρουν για αυτούς το κατάλληλο περιβάλλον που θα τους βοηθήσει να αναπτυχθούν. Γράφεται, μάλιστα, στις εφημερίδες ότι ομάδες σαν τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον Αρη ενδιαφέρονται για τους δύο ταλαντούχους νεαρούς.
Την ίδια στιγμή κάποια άλλα παιδιά
Με αφορμή το γεγονός ότι οι μεγάλες ομάδες της Α1 παίρνουν τους καλύτερους νέους και στη συνέχεια τους δανείζουν, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για το αν πρέπει να γίνονται τέτοιες κινήσεις. Αναρωτιόμαστε, δηλαδή, γιατί οι ομάδες που με τον άλφα ή, τον βήτα τρόπο (από τις ακαδημίες τους, ή, από μεταγραφές ) έχουν ταλαντούχους νεαρούς αδυνατούν να τους κρατήσουν. Αναρωτιόμαστε επίσης γιατί οι ομάδες με οικονομική δυνατότητα παίρνουν τους μικρούς αφού δεν τους βάζουν να παίξουν.
Ας δούμε αναλυτικά την κατάσταση: Ο καθένας που θέλει να κάνει …αντιπολίτευση στον Δαμιανίδη, μπορεί εύκολα να κατηγορήσει την διοίκηση του Αρη γιατί δεν κράτησε πέρυσι τον Παπανικολάου. Θα είναι ο ίδιος φανατικός οπαδός που αν κρατούσαν τον μικρό και στη συνέχεια δεν πλήρωναν τις υποχρεώσεις τους θα έβγαινε να «κράξει» για την ασυνέπεια, την αδυναμία και τα λοιπά.
Η Παρτιζάν
Οταν μια ομάδα έχει πρόβλημα επιβίωσης – όπως έχουν όλες εκτός εκείνων που τις διοικούν κολοσσοί της ελληνικής κοινωνίας - η παραγωγή παικτών και η εκμετάλλευση της είναι μονόδρομος για την σωτηρία της. Η Παρτιζάν έχει πουλήσει τα τελευταία χρόνια όποιον παίκτη κατάφερνε να προωθήσει, αλλά το γήπεδο της είναι πάντα γεμάτο από πιστούς φίλους που προφανώς καταλαβαίνουν πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα και γι’ αυτό δεν θέλουν να λιντσάρουν εκείνους που διοικούν.
Το παράδειγμα της Παρτιζάν που χρησιμοποιούμε δεν ταιριάζει απόλυτα με τα δεδομένα του ελληνικού μπάσκετ – όχι μόνο διότι οι Σέρβοι καταφέρνουν ταυτόχρονα και να πουλάνε παίκτες, αλλά και να πρωταγωνιστούν – κυρίως διότι η ομάδα του Βελιγραδίου βάζει τους νέους παίκτες να παίξουν! Αντίθετα στην Ελλάδα –τουλάχιστον μέχρι την περσινή σεζόν – ανακαλύπταμε τα ταλέντα των μικρών κάθε καλοκαίρι στις εθνικές ομάδες. Ο Αρης και όχι μόνον αυτός δεν έβαλε ποτέ τους ταλαντούχους νεαρούς του να παίξουν, παρά το γεγονός ότι ήξερε ότι θα μπορούσαν να τον βγάλουν από το οικονομικό αδιέξοδο.
Γιατί αγοράζουν οι μεγάλοι
Πάμε παρακάτω: Γιατί οι μεγάλες ομάδες αγοράζουν τους μικρούς αν είναι να τους «παρκάρουν» στον πάγκο; Γιατί να τους σκλαβώνουν; Γιατί να μην τους αφήνουν ελεύθερους να παίξουν σαν βασικοί και να τους πάρουν αργότερα;
Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες:
Α) Διότι θέλουν να προλάβει ο ένας τον άλλον και να έχουν το δικαίωμα στους κορυφαίους Ελληνες παίκτες της επόμενης γενιάς
Β) Διότι κάνουν πολιτική και θέλουν να βοηθήσουν τα υπόλοιπα σωματεία, ώστε να είναι στον κύκλο της επιρροής τους
Γ) Διότι οι μικροί μόνο αν πάνε σε μια μεγάλη ομάδα θα καταλάβουν τι σημαίνει να δουλεύεις ώστε να μπορείς να ανταποκριθείς σε δύο αγώνες την εβδομάδα, να είσαι μπασκετμπολίστας όχι τις δύο ώρες της προπόνησης, αλλά 24 ώρες το 24ωρο, να προσέχεις την διατροφή σου, την γενικότερη σου συμπεριφορά.
Δ) Διότι οι νέοι παίκτες στην προπόνηση της μεγάλης ομάδας, με συμπαίκτες πολύ υψηλού επιπέδου, θα μάθουν πράγματα και θα αντιληφθούν καταστάσεις που δεν γίνεται να βιώσουν πουθενά αλλού.
Το δεύτερο δελτίο
Αρα είναι λάθος αυτό που λέγεται ότι οι μικροί που πάνε στις μεγάλες ομάδες καταστρέφονται. Ισα- ίσα που είναι σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας ανάπτυξης τους το να ζήσουν την ατμόσφαιρα και την δουλειά σε μια μεγάλη ομάδα. Είναι εξίσου βέβαιο ότι αυτό δεν αρκεί, διότι οι αγώνες δεν έχουν υποκατάστατο, όση ατομική προπόνηση και αν κάνεις.
Γι’ αυτό το λόγο η καλύτερη λύση είναι η εισαγωγή της διάταξης του «δεύτερου δελτίου» για νέους παίκτες που αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες! Αν ένας μικρός μπορεί να κάνει προπόνηση επιπέδου Ευρωλίγκα και να αγωνίζεται σαν βασικός στην Α2, τότε θα αναπτυχθεί πιο εύκολα και δεν θα χάσει χρόνο κάνοντας το ένα ή, το άλλο!
Μια ματιά στους πίνακες που παραθέσαμε στην αρχή είναι αρκετή για να δει ο καθένας ότι πρόκειται περί μύθου το ότι οι ομάδες που δεν κάνουν πρωταθλητισμό χρησιμοποιούν περισσότερο τους νέους παίκτες. Φυσικά και υπάρχει εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Η πίεση για το αγωνιστικό αποτέλεσμα, το γεγονός ότι οι πιο έμπειροι παίκτες – θεωρητικά τουλάχιστον – αποτελούν μικρότερα ρίσκα και το δεδομένο ότι μετά από τρεις-τέσσερις συνεχόμενες ήττες το κεφάλι του προπονητή θα βρεθεί επί πίνακα, κρατάνε τους μικρούς στον πάγκο.
Δυστυχώς στην Ελλάδα η λέξη «υπομονή» έχει εξελιχθεί σε βλασφημία που τιμωρείται με εξευτελισμό, απαξίωση και καταδίκη σε αθλητικό θάνατο όποιου τολμήσει να την χρησιμοποιήσει. Γι αυτό καταντήσαμε – διότι περί κατάντιας πρόκειται - δύο, ή τρεις συνεχόμενες ήττες μιας οποιασδήποτε ομάδας στην Α1, στην Α2, στην Β’ Εθνική ή, στην Α’ ΕΣΚΑΝΑ να είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν κρίση η οποία θα διώξει τον προπονητή, τον πρόεδρο ή, τους φιλάθλους από το γήπεδο…
Οι καλύτεροι στις ακαδημίες
Οι φίλοι των ομάδων δεν θα έπρεπε να κατηγορούν τις διοικήσεις και τους προπονητές που έχουν στα χέρια τους ταλαντούχους μικρούς ότι τους πουλάνε, αλλά ότι δεν δουλεύουν μαζί τους όσο πρέπει και δεν τους βάζουν να παίξουν όσο πρέπει. Και όταν βλέπουν τους νέους στο παρκέ δεν αρκεί να τους χειροκροτούν στην είσοδο τους, αλλά να τους στηρίζουν όταν κάνουν λάθος, όταν πάνε να χάσουν το κουράγιο τους, όταν τελικά η ομάδα χάνει ένα ματς…
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μπορεί να κατεβάσει χαμηλά τον πήχη στο μπάσκετ, μπορεί να συρρικνώσει οικονομικά τους συλλογους, αλλά θα κάνει και ένα καλό: Θα υποχρεώσει όσες ομάδες επιβιώσουν να στρέψουν και πάλι την προσοχή τους στις ακαδημίες και στην παραγωγή νέων παικτών.
Οι ακαδημίες των ομάδων μπορούν ακόμη να αποφέρουν σημαντικά έσοδα, αλλά οι παράγοντες θα πρέπει να πάψουν να τις έχουν στον αυτόματο πιλότο και απλά μάζευαν τις συνδρομές. Τώρα πρέπει να δουλέψουν εκεί οι καλύτεροι προπονητές, να οργανωθούν με τον καλύτερο τρόπο και να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για κάθε σύλλογο, να γίνουν πόλος έλξης για τις τοπικές κοινωνίες… Μακροπρόθεσμα αυτή η αλλαγή στάσης θα δώσει λύσεις τόσο στην Α1, όσο και στην Εθνική ανδρών. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν…
gazzetta
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου