Το λάθος του Παπαλουκά

Όσοι ζουν από κοντά την προετοιμασία της Εθνικής για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα έχουν να λένε για το πόσο καλό είναι το κλίμα μέσα στην ομάδα. Όχι πως υπήρχαν ποτέ προβλήματα. Ειδικά φέτος, όμως...






οι διεθνείς, έχοντας ξεκουραστεί για πάνω από ένα μήνα, παρουσιάζονται πιο φρέσκοι, απόλυτα συγκεντρωμένοι και με μεγάλη διάθεση. Είναι τόσο καλά τα πράγματα που το ρεπορτάζ έχει καταντήσει μονότονο και πλέον όλοι περιμένουμε τα φιλικά για να δούμε τα πρώτα δείγματα της ομάδας που θα πάει στην Τουρκία.

Θα έπρεπε να έχει τάσεις αυτοχειρίας, λοιπόν, ο Γιόνας Καζλάουσκας για να αποδεχθεί το αίτημα του Θοδωρή Παπαλουκά να επιστρέψει τώρα στην Εθνική. Ή να είναι αφελής. Ή να δέχθηκε πιέσεις άνωθεν. Ή να είναι... εγκάθετος και να θέλει σκποπίμως να καταστρέψει την ομάδα. Επειδή, όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, ο Λιθουανός προπονητής είπε, με την ευγένεια που τον διακρίνει ως άνθρωπος, κατηγορηματικά "όχι". Και έκλεισε το θέμα εν τη γενέσει του.

Ο Παπαλουκάς έκανε λάθος. Όχι επειδή σε πρώτη φάση αρνήθηκε να πάρει μέρος (και) στη φετινή προσπάθεια του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Αν και πιστεύω ότι όποιος παίκτης παραμένει ενεργός έχει υποχρέωση να τίθεται στη διάθεση της Εθνικής ομάδας (για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσω, αλλά γενικά μπορούν να συνοψιστούν στο ότι ένα μέρος της επαγγελματικής καταξίωσης των διεθνών παικτών οφείλεται στην παρουσία τους στην Εθνική), εντούτοις δεν θεωρώ ότι αυτή η άποψη είναι κανόνας. Και σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα οποιουδήποτε αθλητή να αποφασίζει διαφορετικά για τον εαυτό του και την καριέρα του. Ο Θοδωρής, λοιπόν, έκανε λάθος όχι επειδή αρνήθηκε την αρχική πρόσκληση του Καζλάουσκας, αλλά επειδή του τηλεφώνησε τώρα για να επιστρέψει.

Πριν σηκώσει το τηλέφωνο ο Θοδωρής έπρεπε να βάλει τον εαυτό του στη θέση των υπολοίπων φίλων και μέχρι πρότινος συμπαικτών του στην Εθνική. Πώς θα ένιωθε αυτός αν ήταν συνεπής, παρών από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας και έβλεπε έναν οποιονδήποτε άλλο συναθλητή του να έρχεται δέκα μέρες μετά, κι αφού πρώτα είχε γλιτώσει το τρέξιμο στα βουνά του Καρπενησίου, και να δηλώνει έτοιμος να παίξει; Πώς θα ένιωθε αν θα έπρεπε να κοπεί από τη 12άδα, παρότι είχε τραβήξει όλο το ζόρι της προετοιμασίας, επειδή ένας άλλος παίκτης ήρθε καθυστερημένα και με το "έτσι θέλω" του πήρε τη θέση; Τι θα περίμενε από τον προπονητή του να κάνει σε μια τέτοια περίπτωση;

Ο Καζλάουσκας έπραξε το αυτονόητο. Και δεν μπορεί κανείς, μα κανείς, να του προσάψει ότι δεν ήθελε τον Παπαλουκά στην Εθνική. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Διαφορετικά δεν θα του τηλεφωνούσε τρεις φορές πριν ανακοινώσει τις κλήσεις των διεθνών. Ο Λιθουανός πήρε πέρυσι το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ χωρίς τέσσερις βασικούς στη διάθεσή του. Μεταξύ αυτών και ο Θοδωρής. Δεν είχε, λοιπόν, ανάγκη να παρακαλέσει κανέναν.

Παρόλα αυτά, ως προπονητής που σέβεται τον εαυτό του, ήθελε να φτιάξει και φέτος την καλύτερη δυνατή ομάδα. Και γνωρίζοντας πως ο Θοδωρής Παπαλουκάς έχει πέραν πάσης αμφιβολίας θέση σε αυτήν (λόγω της μεγάλης κλάσης και της τεράστιας εμπειρίας του, που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει) έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να τον πείσει να επιστρέψει. Στο διάστημα μετά το τέλος του πρωταθλήματος και πριν την ανακοίνωση των κλήσεων μίλησε δύο φορές μαζί του. Ο Παπαλουκάς του ζήτησε λίγο χρόνο για να αποφασίσει.

Ο Καζλάουσκας επέμεινε και την τρίτη φορά ο Θοδωρής του απάντησε πως εφόσον δεν είχε τη δύναμη να τρέχει στα βουνά, καλό θα ήταν να μην τον υπολόγιζε, τουλάχιστον για το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας. Ο Λιθουανός σεβάστηκε την απόφαση του παίκτη, αλλά τον ενημέρωσε πως με αυτόν τον τρόπο έθετε τον εαυτό έξω από την φετινή προσπάθεια της Εθνικής. Πολύ απλά διότι δεν μπορούσε να επιφυλάξει διαφορετική μεταχείριση σε κανέναν παίκτη.

Μέχρι εκείνο το σημείο όλα ήταν καλά καμωμένα. Και από τους δύο. Η ιστορία έπρεπε να είχε τελειώσει εκεί. Το ότι ο Θοδωρής αναθεώρησε και προσπάθησε να επιστρέψει ήταν λάθος. Ένα λάθος που θα μπορούσε να έχει καταστρφικές συνέπειες για την ενότητα της Εθνικής ομάδας. Αλλά ευτυχώς ο Γιόνας Καζλάουσκας, με την εμπειρία και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, έσβησε τη φωτιά πριν καν αυτή ανάψει.
(sport24)