Ζινεντίν Ζιντάν, το «κύκνειο άσμα» ενός αυθεντικού καλλιτέχνη

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο Ζινεντίν Ζιντάν υπήρξε η απάντηση στην άποψη πως η σύγχρονη εποχή με τα ατέλειωτα παιχνίδια, την διαρκή πληροφόρηση και την γρήγορη κατανάλωση της, δεν μπορεί να γεννήσει θρύλους...



VIDEO




Τέσσερα χρόνια μετά τα αποχαιρετιστήρια παιχνίδια του στα γήπεδα της Γερμανίας, ο «Ζιζού» νοιώθει εξασφαλισμένη την θέση του δίπλα στους πολύ μεγάλους του σπορ, τον Πελέ, τον Μπεκενμπάουερ τον Κρόιφ και τον Μαραντόνα.

Μεγάλο επίτευγμα, δίχως άλλο. Ακόμα μεγαλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή που ξεκίνησε την πορεία του έχοντας να κουβαλήσει την ταμπέλα ενός ακόμα «νέου Πλατινί» και όταν την ολοκλήρωσε, είχε ταυτόχρονα τοποθετήσει τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη, για τον επόμενο που θα επιχειρήσει να πάρει στις πλάτες του τους «bleus».

Το «αντίο» που αποφεύχθηκε

Μέσα σε όλα όσα κατάφερε με την κατάκτηση του EURO 2004, η Εθνική Ελλάδος απείλησε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του «Ζιζού» στην Γαλλία αφού η απογοήτευση του από το πώς εκτυλίχθηκαν τα πράγματα τον ώθησαν εκτός ομάδας.

Η λαϊκή ετυμηγορία και οι πρακτικές ανάγκες μιας ομάδας που υπέφερε στα προκριματικά του Μουντιάλ, κάνουν τον Ζιντάν να δεχθεί την προσφορά του Ντομενέκ και να αναθεωρήσει, με στόχο μια ακόμα ευκαιρία στην μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση σε επίπεδο χωρών.

Τα τελευταία δύσκολα χρόνια στην Ρεάλ

Όμως η καριέρα του βρισκόταν σε φθίνουσα πορεία και ο ίδιος ανακοίνωσε τον Απρίλη του 2006 πως το Π.Κ θα είναι η τελευταία ευκαιρία που θα είχε κάποιος για να τον δει να παίζει ζωντανά.

Η εποχή της Μπαρτσελόνα και του Ροναλντίνιο είχε ήδη ξεκινήσει στην Ισπανία και ο Ζιντάν βιώνει έντονα τον ανταγωνισμό και δείχνει έντονα σημάδια σωματικής αλλά και ψυχολογικής κούρασης αφού για κάθε προπονητή που περνά από τον πάγκο της «βασίλισσας», η παρουσία του στην ενδεκάδα θεωρείται δεδομένη.

Αυτή ακριβώς η εύθραυστη ψυχολογική και σωματική κατάσταση του Γάλλου μαέστρου που διαισθάνεται το τέλος, αποτυπώνεται με περίτεχνο τρόπο στο ντοκιμαντέρ «Ζιντάν, ένας πορτρέτο του 21ου αιώνα» το οποίο αποτελεί δουλειά των Ντάγκλας Γκόρντον και Φιλίπ Παρενό.

Οι δυο τους, στρέφουν 17 κάμερες πάνω του σε ένα παιχνίδι της Ρεάλ με την Βιγιαρεάλ τον Απρίλη του 2005, μοντάρουν τις λήψεις και τις «ντύνουν» ηχητικά με την μουσική των Mogwai, παραδίδοντας ένα υποτιμημένο αριστούργημα.

Προφητικά, στα όρια της διαστροφής, το τέλος εκείνου του αγώνα βρίσκει τον Ζιντάν να αποβάλλεται και φυσικά όλες οι κάμερες τον συνοδεύουν ως την έξοδο…

Παλεύοντας με τον χρόνο

Μέχρι να φτάσει η μοιραία στιγμή με τον Ματεράτσι, ο «Ζιζού» έχει προλάβει να δείξει στον κόσμο πόσο θα του λείψει με το τελευταίο σφύριγμα, όποτε κι αν έρθει αυτό.

Η Γαλλία φλερτάρει έντονα με τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο και ο 34χρονος άσος δεν είναι εκεί για να την βοηθήσει στο κομβικό ματς με το Τόγκο, έχοντας συμπληρώσει κάρτες από τα δύο προηγούμενα. Δύο παλιόφιλοι, ο Βιεϊρά και ο Ανρί παρατείνουν την ποδοσφαιρική ζωή του και αυτός τους το ανταποδίδει.

Ηγείται μιας τρομερής ανατροπής επί της Ισπανίας στους «16», σκοράροντας ένα πανέμορφο γκολ με ατομική προσπάθεα στο τέλος και έχοντας προσφέρει την ασίστ στον Πατρίκ Βιεϊρά στο δεύτερο τέρμα των Γάλλων.



Βαθιά υπόκλιση

Το αμέσως επόμενο παιχνίδι είναι με την Βραζιλία στους «8» και οποιοσδήποτε έβαζε τα λεφτά του στο ότι αυτό θα είναι και το τελευταίο παιχνίδι του Ζιντάν, είχε επενδύσει έξυπνα. Η «σελεσάο» έμοιαζε ασταμάτητη, ο Ρονάλντο έχει μόλις αρχίσει να σκοράρει και ο κόσμος περιμένει κάποια στιγμή το ξέσπασμα του Ροναλντίνιο που θα απογειώσει το μείγμα.

Αυτό που εντέλει προσφέρεται στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα είναι μια από τις μεγαλύτερες παραστάσεις του Ζινεντίν Ζιντάν, σε όλο το φάσμα της καριέρας του. Ο «Ζιζού» τρελαίνει τους Βραζιλιάνους στις ντρίμπλες, στις προσποιήσεις και στις «τυφλές» πάσες, παρασέρνοντας τους υπόλοιπους «τρικολόρ» που ξαφνικά δεν αισθάνονται υποδεέστεροι.

Για να μην πάει τίποτα από όλα αυτά χαμένο, στις αρχές της επανάληψης σερβίρει και το γκολ της νίκης στον Τιερί Ανρί με τον οποίο ως τότε έμαθε να συνεργάζεται με τηλεπάθεια.

Αποσβολωμένοι όπως είναι, οι παίκτες του Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα δεν βρίσκουν ποτέ το σθένος να αντιδράσουν. Όπως και το 98’, ο Ζιντάν και η θέληση του, αποδείχτηκαν ανίκητοι.

Η έξοδος

Η διαδρομή του Γάλλου έχει τερματικό σταθμό τον τελικό του Βερολίνου, αφού στον ημιτελικό ένα δικό του πέναλτι έχει υποσκελίσει τους «σοφτ» Πορτογάλους.

Εκεί, ο Μπουφόν του στερεί την απόλυτη δόξα με την εκτίναξη του στα τέλη του πρώτου μέρους της παράτασης. Αργότερα, ο υπεράνθρωπος -ποδοσφαιρικά- Ζιντάν χάνει από τον άνθρωπο Ζιντάν και η Γαλλία από την Ιταλία στα πέναλτι.

Κανείς Γάλλος δεν νοιώθει προδομένος. Στα τελευταία του παιχνίδια, όλοι τους απήλαυσαν τον αυθεντικό «Ζιζού», με τα ελαττώματα, την ευφυΐα και την ασύγκριτη οπτική του στο παιχνίδι.

Αυτόν που όλοι θέλουν να θυμούνται...


(sportdog)