Η κατάσταση είναι κωμικοτραγική και έτσι όπως πάει σε λίγο θα ξεχάσουμε όλοι ότι ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τη φετινή χρονιά το νταμπλ. Τα συμφέροντα και οι εγωισμοί έχουν υψώσει ένα τεράστιο τείχος που φράζει ξεκάθαρα...το δρόμο της ομάδας προς τη συνέχιση των επιτυχιών. Ο Νικόλας Πατέρας αποτελεί απορίας άξιον πως είναι δυνατόν να μην στηρίζεται απ’ όλους τους μετόχους, αλλά από την άλλη είναι επίσης οξύμωρο το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Γιάννης Βαρδινογιάννης δεν δείχνουν ουσιαστική διάθεση να κάνουν από ένα «βήμα» προς τα πίσω για να συναντηθούν.
Την ίδια στιγμή οι μοναδικές επιλογές που θα μπορούσαν πράγματι να λειτουργήσουν ως «ομαλή μετάβαση», με την έννοια ότι οι αντιδράσεις θα είναι οι μικρότερες δυνατές, δεν προχωρούν. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος εμπνέει τον σεβασμό σε όλον τον παναθηναϊκό κόσμο και άπαντες είναι δεδομένο ότι θα τον περιβάλλουν όπως αρμόζει στην τεράστια προσφορά του στο σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια.
Το ίδιο ισχύει και με τον Θανάση. Μόνο που αμφότεροι, έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθενται να αναλάβουν το συγκεκριμένο ρόλο, συνεπώς η επόμενη επιλογή είναι αυτή του προέδρου-«γλάστρας» που θα μαζέψει τα οικονομικά και θα λέει «yes man» στον ισχυρό μετοχικό πόλο.
Αυτή η επιλογή, ωστόσο, μπορεί να επιφέρει του κόσμου την αναταραχή και ταυτόχρονα να λειτουργήσει ως «δώρο» για τον Σωκράτη Κόκκαλη που βλέπει τις εξελίξεις στον Παναθηναϊκό και είναι σίγουρο ότι τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Αυτήν την παράμετρο καλό θα είναι να την λάβουν υπόψη τους οι μέτοχοι του «τριφυλλιού» και να συνυπολογίσουν την αξία της. Οσο είναι ακόμα νωρίς.
(sportnet)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου