H Kατερίνα Οικονομοπούλου έζησε σε λιγότερο από επτά λεπτά και τις επτά μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας! Σχεδόν κυριολεκτικά! Από την ακολουθία του Nιπτήρος στο τροπάριο της Κασσιανής έως τη Σταύρωση και τελικά...
την Ανάσταση.
H διεθνής αμυντικός του κατόχου του "LEN Trophy", Εθνικού μίλησε για τον τελικό που ορκίζεται ότι δεν θα δει ποτέ στο βίντεο και το 5ο διεθνές... παράσημο στην καριέρα της.
"Έχω δύο πρωταθλήματα Ευρώπης (2000, 2003 με τη Γλυφάδα) και αυτό είναι το πρώτο μου LEN Trophy. Κάθε φορά που κατακτώ έναν τίτλο-και ευτυχώς έχω αρκετούς-αισθάνομαι σαν να είναι η πρώτη φορά. Είναι μοναδικό συναίσθημα αυτός ο τίτλος με τον Εθνικό. Οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό το τμήμα προσπαθούν πολλά χρόνια και άξιζαν αυτή την ανταμοιβή", επισήμανε η 32χρονη Οικονομοπούλου, περήφανη κάτοχος ενός αργυρού Ολυμπιακού μεταλλίου (στην Αθήνα το 2004) και ενός χρυσού στο World League (στο Κίρισι το 2005) επιπροσθέτως.
To αψυχολόγητο λάθος της να δώσει ασίστ σε Ρωσίδα αντίπαλο, εξελίχθηκε σε γκολ στην εκπνοή της παράτασης και οδήγησε τον τελικό του κολυμβητηρίου του Πειραιά στη διαδικασία των πέναλτι. Για την ίδια όλα "σκοτείνιασαν" και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, κατέφυγε ζαλισμένη στα αποδυτήρια. Όταν όλα τελείωσαν ευνοϊκά για τον Εθνικό, η ίδια ζήτησε δημόσια "χίλια συγγνώμη από την ομάδα" στην κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης. Είχαν προηγηθεί πολύ δύσκολες στιγμές.
Toν σβήνει από τη μνήμη της τον τελικό
"Λάθη γίνονται σε έναν αγώνα. Αυτό το πράγμα δεν περίμενα ποτέ ότι θα το δω. Πόσω μάλλον ότι θα ήμουν εγώ ο "δράστης". Τί να πω; Στα 32 μου χρόνια μου έτυχε κι αυτό. Γκολ δεν έβαλα, αλλά έδωσα μία ωραία ασίστ. Με "ανέβασαν" όμως οι συμπαίκτριες μου, όταν ήρθαν να με πάρουν από τα αποδυτήρια. Μέτρησε πολύ για μένα η κίνηση τους, γιατί εκείνη την ώρα είχα "καταστρέψει" την προσπάθεια μιας χρονιάς και καταλαβαίνετε ότι οι ευρωπαϊκοί τίτλοι δεν είναι εύκολη υπόθεση".
Αν τη ρωτήσετε βέβαια πόσα πέναλτι "έπιασε" η τερματοφύλακας Μαρία Τσουρή με την οποία ήρθαν μαζί από τη Γλυφάδα, δεν θα μπορέσει να σας απαντήσει γιατί "δεν παρακολούθησα καθόλου τη διαδικασία. Κρατούσα κλειστά τα μάτια μου. Άκουγα μόνο τις αντιδράσεις του κόσμου. Ούτε γνωρίζω πόσα απέκρουσε η Τσουρή. Δεν θέλω ποτέ να μάθω. Αυτόν τον τελικό δεν θα τον ξαναδώ ποτέ στη ζωή μου. Την ασίστ μου πάντως δύσκολα θα την ξεχάσω.
Ο Εθνικός κατέκτησε έναν στόχο που δεν είχε βάλει στην αρχή της σεζόν με την Οικονομοπούλου να εξηγεί "θέλαμε να φτάσουμε στην 4άδα. Μετά που "πέσαμε" με την ολλανδική ομάδα (σ.σ. Γκούντα) στα ημιτελικά, έπρεπε να νικήσουμε στον πρώτο αγώνα εκτός έδρας για να ελπίζουμε σε πρόκριση στον διπλό τελικό. Τα καταφέραμε (σ.σ. νίκη με 10-8) και ο επαναληπτικός ήταν εύκολη υπόθεση. Με σταθερά βήματα, ένα ένα, "αγκαλιάσαμε" τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του συλλόγου".
Ο κόσμος του Εθνικού επέστρεψε για να μείνει
Τίτλος-δώρο για τους αμετανόητους του Εθνικού, τους "πιστούς" του συλλόγου του Πειραιά που δημιούργησαν μία πρωτοφανώς θερμή ατμόσφαιρα σε τελικό του γυναικείου πόλο. "Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια ατμόσφαιρα στο γυναικείο πόλο. Δώσαμε δύναμη σε αυτόν τον κόσμο που περιμένει επιτυχίες και από τη γυναικεία, αλλά και από την ανδρική που θα επιστρέψει στην Α1. Οι φίλοι του Εθνικού περιμένουν πολλά από εμάς και είναι στο χέρι μας να τους κρατήσουμε κοντά μας".
Αποκάλυψη είναι και ο προπονητής του Εθνικού, Κουν Πλασμάιερ. Στην δεύτερη σεζόν του στο λιμάνι ο 25χρονος (!) Ολλανδός τεχνικός πήρε ευρωπαϊκό κύπελλο. Άραγε οι παίκτριες του, του μιλάνε στον πληθυντικό; "Όχι βέβαια, είναι επτά χρόνια μικρότερος μου! Είναι ένα από τα νεαρότερα μέλη της ομάδας, όμως είναι πολύ καλός. Τον σεβόμαστε όλες οι παίκτριες "Μυαλωμένος", δουλεύει με μεγάλη όρεξη και έχει τα πόδια του στη γη".
Τελικά, οι καλές μέρες επέστρεψαν για το ελληνικό γυναικείο πόλο; "Ναι, η εθνική ομάδα έχει αρκετά νέα πρόσωπα. Περισσότερα κορίτσια παίζουν πόλο στην Ελλάδα Μειώθηκε ο αριθμός των ξένων και αν μπορεί οι δύο να γίνουν μία, αυτό θα είναι για μένα καλύτερο. Βέβαια οι ξένες που έρχονται στη χώρα μας είναι σπουδαίες παίκτριες, η δική μας η Φαν Μπέλκουμ μας έχει βοηθήσει πολύ. Τί να πω; Βρήκαμε ξανά το δρόμο μας. Μακάρι το Σάββατο (10/4) να αυξηθούν και οι ευρωπαϊκοί τίτλοι είτε χάρη στον Ολυμπιακό, είτε χάρη στη Βουλιαγμένη. Έχω περάσει τρία υπέροχα χρόνια στη Βουλιαγμένη, αλλά εύχομαι καλή επιτυχία και στον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Καπ".
Θα ακολουθήσουν δέκα μέρες χωρίς αγώνες για τις παίκτριες του Εθνικού μέχρι τα πλέι οφ. Το ευρωπαϊκό ταξίδι που ξεκίνησε στο Ζάγκρεμπ τον περασμένο Δεκέμβριο, ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες στην παραλιακή, γιατί όπως είπε χαρακτηριστικά η Οικονομοπούλου "το Κύπελλο θέλει γαρύφαλλο"!
(sport24)
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου