Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Θα με έκλειναν στο τρελάδικο!

Ο πρώην πράσινος Ντούσαν Κέτσμαν μιλάει για τον Ολυμπιακό, την υποστήριξη που θα έχει η Παρτιζάν από τους Έλληνες και απαντά αν σκεφτόταν ποτέ...




ότι θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι το Final 4!

- Μετά από μία χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα, η Παρτίζαν έχει ήδη κατακτήσει το Κύπελλο Σερβίας, διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα, βρίσκεται στο φάϊναλ-φορ της Αδριατικής Λίγκας και δηλώνει παρούσα στο κορυφαίο ετήσιο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, επιστρέφοντας σε φάϊναλ-φορ της Ευρωλίγκα μετά από 12 χρόνια... Περιμένατε μία τέτοια κατάληξη;

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τώρα θα βρισκόμουν στο... τρελοκομείο, αν υποστήριζα κάτι τέτοιο στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου! Με τόσο σημαντικές αποχωρήσεις (σ.σ.: Βελίτσκοβιτς, Τέπιτς και Τρίπκοβιτς) από το περυσινό ρόστερ, με δύο Αμερικανούς παίκτες που ουσιαστικά δεν έκαναν προετοιμασία και ενσωματώθηκαν πολύ αργά στην ομάδα και με ένα τρομερά κουραστικό ταξίδι στην Αμερική για δύο φιλικά παιχνίδια (σ.σ.: με Ντένβερ και Φοίνιξ), χάσαμε πολύτιμο χρόνο από πλευράς προπονήσεων στο γήπεδο και ουσιαστικά αναγκαστήκαμε να αρχίσουμε τη χρονιά χωρίς να έχουμε βρει ρυθμό... Τότε, όλοι έλεγαν ότι δεν έχουμε καμία τύχη να προκριθούμε στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα κι αν πετυχαίναμε δύο νίκες στον όμιλό μας, θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι...

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε μία πολύ νέα ομάδα και παράλληλα με τους αγώνες, χρειάστηκε να προπονηθούμε πολύ σκληρά στον πρώτο μήνα της σεζόν, για βρούμε τη χημεία μας... Απ' ό,τι φάνηκε, όμως, ο χρόνος δούλευε υπέρ μας και παιχνίδι με το παιχνίδι, η ομάδα παρουσιαζόταν ολοένα και καλύτερη και σιγά-σιγά έρχονταν και τα αποτελέσματα...»

- Η αγωνιστική εικόνα που παρουσιάσατε πάντως στους δύο πρώτους μήνες της σεζόν, απέχει παρασάγγες από το τωρινό σας πρόσωπο...

«Παρ' όλα αυτά, το κλίμα στην ομάδα από την αρχή εξαιρετικό και παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, όλοι είμαστε ενωμένοι και συγκεντρωμένοι στον βασικό μας στόχο, που δεν ήταν άλλος από το να λειτουργήσουμε σαν σύνολο! Μετά από το άσχημο ξεκίνημα και τις εντός έδρας ήττες από την Τσιμπόνα στην Αδριατική Λίγκα και την Μάλαγα στην Ευρωλίγκα, αρχίσαμε σιγά-σιγά να βρίσκουμε τον εαυτό μας, να γινόμαστε ανταγωνιστικοί και να γεμίζουμε αυτοπεποίθηση...»

- Πότε αρχίσατε να πιστεύετε ότι αυτή η ομάδα μπορεί να φτάσει ψηλά;

«Στην Αδριατική Λίγκα γνωρίζαμε ότι θα είχαμε το χρόνο να διορθώσουμε τα πρώτα στραβοπατήματα – αρχίσαμε δύο ήττες στους πρώτους τέσσερις αγώνες – στην Ευρωλίγκα, ωστόσο, ξέραμε ότι έπρεπε να βελτιωθούμε άμεσα γιατί αλλιώς θα χάναμε το τρένο της πρόκρισης για το Top16! Ειδικότερα, μετά τη βαριά ήττα στο Βίλνιους από τη Λιέτουβος (σ.σ.: 78-56), κανείς δεν ήταν αισιόδοξος ότι θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, από τη στιγμή που είχαμε μόλις μία νίκη στους πρώτους τέσσερις αγώνες και το επόμενο παιχνίδι ήταν με τον Ολυμπιακό στο Βελιγράδι...»

- Μας λες, δηλαδή, ότι η νίκη σας επί των “ερυθρολεύκων” σήμανε την ολική επαναφορά για την Παρτίζαν;

«Ούτε συζήτηση! Πριν από εκείνο το παιχνίδι, είχαμε χάσει δύο συνεχόμενα ματς στην Αδριατική Λίγκα από τον Ερυθρό Αστέρα εντός και την Ζάγκρεμπ εκτός και είχαμε αρχίσει να χάνουμε τον προσανατολισμό μας... Η νίκη απέναντι σε μία τόσο σπουδαία ομάδα όσο ο Ολυμπιακός, μας τόνωσε την αυτοπεποίθηση και η συγκλονιστική ανταπόκριση και συμπαράσταση των οπαδών μας, μας έδωσε το δικαίωμα να ονειρευόμαστε! Εκείνο το ματς, άλλαξε όλη την ψυχολογία μας και μας έκανε να πιστέψουμε ότι με όπλα την ομαδική δουλειά, το ταλέντο και την καυτή έδρα μας, μπορούμε να φτάσουμε πολύ μακριά...»

- Τόσο μακριά, δηλαδή, ώστε να φτάσετε στο σημείο να έχετε κατακτήσει τον έναν στόχο σας (Κύπελλο) και να διεκδικείτε τα τρόπαια και στους τρεις εναπομείναντες (Αδριατική Λίγκα, Ευρωλίγκα και το σερβικό πρωτάθλημα);

«Γιατί όχι φίλε; Στον αθλητισμό τα πάντα είναι θέμα ψυχολογίας και φορμαρίσματος! Ο μεγάλος στόχος ήταν να προκριθούμε στην φάση των “16” της Ευρωλίγκα! Από τη στιγμή που βρήκαμε ρυθμό και τα καταφέραμε, στη συνέχεια όλα πήραν τη σειρά τους... Είμαστε, βέβαια και λίγο τυχεροί γιατί εκμεταλλευτήκαμε ένα απίστευτο ντεφορμάρισμα του Παναθηναϊκού, που κατά την άποψή μου βάσει μονάδων άξιζε να βρίσκεται στο F4, αλλά στο σύγχρονο μπάσκετ καμία ομάδα δεν κερδίζει μόνο με τα ονόματα... Εμείς αξιοποιήσαμε την καλύτερη λειτουργία μας ως σύνολο και τα καταφέραμε... Ότι η πρώην ομάδα μου είναι καλύτερη από την Παρτίζαν δε χωράει καμία αμφιβολία και αυτό φάνηκε στον επαναληπτικό του Βελιγραδίου, όπου μας κέρδισε καθαρά χωρίς τον Πέκοβιτς... Τότε, όμως, ήταν ήδη αργά... Όπως και να 'χει, όμως το πράγμα οφείλω να ευχαριστήσω τους περυσινούς συμπαίκτες μου και τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, γιατί χωρίς τη νίκη τους επί του Αμαρουσίου, εμείς δεν θα είμαστε τώρα στο φάϊναλ-φορ...»

- Δεν θα προκρινόσαστε στα προημιτελικά, θέλεις να πεις, γιατί η πρόκρισή σας στο F4 με μειονέκτημα έδρας απέναντι στην Μακάμπι ήταν αποκλειστικά δικό σας κατόρθωμα... Ειδικότερα η δική σου συνεισφορά (29π. με 7/9 τριπ.) στο πρώτο παιχνίδι του Τελ Αβίβ, μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι περισσότερο από καταλυτική...

«Ναι, εντάξει δεν διαφωνώ (γέλια!!)... Ήταν ένα απίστευτο παιχνίδι με δύο τελείως διαφορετικά ημίχρονα... Στο πρώτο μέρος βρεθήκαμε να χάνουμε ακόμη και με 21 πόντους διαφορά, αλλά στην ανάπαυλα βρεθήκαμε στο -14! Στα αποδυτήρια, συζητήσαμε πολύ εποικοδομητικά και αποφασίσαμε να παλέψουμε για κάθε κατοχή ξεχωριστά και στο τέλος να δούμε τι μπορούμε να πετύχουμε... Συμφωνήσαμε ότι η εικόνα του πρώτου μέρους δεν μας άρμοζε σαν ομάδα και μπήκαμε στο γήπεδο για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι δεν φτάσαμε τυχαία μέχρι τους “8” της διοργάνωσης... Σφίξαμε την άμυνά μας, αρχίσαμε να ευστοχούμε σε μακρινά σουτ και έχοντας καθαρό μυαλό, φτάσαμε στην μεγάλη ανατροπή που ήταν και το κλειδί της πρόκρισης...»

- Η αλήθεια είναι ότι μετά το break στο Τελ-Αβίβ, όλη Ευρώπη στοιχημάτισε πάνω σας για πρόκριση σε βάρος της Μακάμπι...

«Επειδή θα παίζαμε και τα δύο παιχνίδια στην “Beogradska Arena” παρουσία περισσότερων από 20 χιλιάδων οπαδών μας, υπήρχε μεγάλη πίεση και η πρόκριση ήρθε πολύ δυσκολότερα απ' ότι δείχνουν τα τελικά σκορ των δύο αγώνων... Δουλέψαμε πολύ στο πνευματικό κομμάτι και συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε μπροστά μας μία μοναδική ευκαιρία που δεν έπρεπε να πετάξουμε στα σκουπίδια... Αντιμετωπίσαμε το κάθε παιχνίδια ξεχωριστά και τα καταφέραμε...»

- Πως είναι αυτή τη στιγμή η ατμόσφαιρα στην ομάδα;

«Εκπληκτική! Όλοι πήραμε κάποιες μέρες off για να ξεκουραστούμε και να γιορτάσουμε, αλλά από σήμερα πλέον επιστρέφουμε στις προπονήσεις και ξεχνάμε το φάϊναλ-φορ! Με την Ευρωλίγκα, θα ασχοληθούμε όταν έρθει η ώρα... Το Σάββατο αρχίζουν τα πλέϊ-οφ του σερβικού πρωταθλήματος και πρέπει να είμαστε έτοιμοι, γιατί ακολουθεί και το φάϊναλ-φορ της Αδριατικής Λίγκας στο Ζάγκρεμπ (σ.σ.: 17-19 Απριλίου)»

- Μπορεί ο ημιτελικός με τον Ολυμπιακό να αργεί ακόμη, ωστόσο, το γεγονός ότι τον έχετε ήδη αντιμετωπίσει δύο φορές στην εφετινή σεζόν, θα βοηθήσει το έργο σας;

«Κοίτα, όταν έρθει η ώρα να ταξιδέψουμε στο Παρίσι και να συμμετάσχουμε στη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, να ξέρεις ότι η ομάδα θα μπει στο γήπεδο χωρίς άγχος και πίεση με στόχο να απολαύσει αυτό το μεγάλο event! Αν εξαιρέσεις τη δική μου περυσινή εμπειρία από το φάϊναλ-φορ του Βερολίνου, στο οποίο δεν αγωνίστηκα ούτε δευτερόλεπτο, κανένας από τα υπόλοιπα παιδιά δεν έχει ξαναπροκριθεί σε τέτοια διοργάνωση... Επομένως, θα μπούμε στον αγωνιστικό χώρο να παίξουμε το μπάσκετ μας, να ευχαριστηθούμε την ατμόσφαιρα, χωρίς όμως να πετάξουμε λευκή πετσέτα... Θα διεκδικήσουμε όσες πιθανότητες μας αναλογούν...»

- Να φανταστούμε ότι ότι γνωρίζεις την προτίμηση των οπαδών του Παναθηναϊκού για τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό;

«Εννοείται, δεν υπάρχει ξένος παίκτης που να έχει περάσει από το... “τριφύλλι” και να μην γνωρίζει αυτή την πρωτοφανή αντιπαλότητα! Θα είναι καλό για μας να ξέρουμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων φιλάθλων θα είναι στο πλευρό μας...»
(gazzetta)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου